“เราก็เข้าใจว่าเราไม่ทำงานราชการหรอก เราเป็นเอ็นจีโอช่วยเหลือชาวบ้าน คือองค์กรไหนก็ได้เขียนของบ ผมได้อยู่ช่วยพี่ๆ เอ็นจีโอ ก็คือสามารถเลี้ยงชีพตัวเองได้ และยังช่วยเหลือสังคมได้”
ชวนฟังเพลงจากศิลปินดังไต้หวันที่ช่วยขับเคลื่อนกฎหมายสมรสเพศเดียวกัน
ร.บ.ชุมนุมฯ เป็นเครื่องมือเผด็จการ ในอนาคตทุกฝ่ายต้องผลักดันกฏหมายที่รับรองสิทธิเสรีภาพของมนุษย์ด้วยกันอย่างเท่าเทียม
Your browser isn’t supported anymore. Update it to find the ideal YouTube practical experience and our most current functions. Learn more
(เพลง ‘ทุ่งฝันวันใหม่’, ผู้แต่ง ‘เบียร์ อุษาคเนย์’)
บนรถไฟฟ้าเป็นสถานที่ที่เหมาะกับการคิดถึงเรื่องราวต่างๆ มากๆ ไม่แปลกที่ใครๆ ก็ชอบเหม่อลอยบนรถไฟฟ้า ด้วยความที่ภาพบนรถไฟฟ้ามันค่อยๆ เคลื่อนผ่าน โยกเยก ไม่แน่นอน ไม่มั่นคงเอาเสียเลย ช่างเหมือนความรู้สึก และชีวิตของเราเสียจริงๆ
* หากเธอรู้ใจ หากเธอรู้ตัว เธอจะเข้าใจกันรึเปล่า
แสดงความคิดเห็น ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ
“ครอบครัวเริ่มรู้แล้วว่าโดนคุกคาม ฝันอันห่างไกล ลูกก็ยังเล็ก ผมโกรธชิบหายเลย ว่าทำไมตอนนั้นให้นอกเครื่องแบบไปตามหาที่บ้าน ถ้าอยากได้อะไร เบอร์โทรผมก็มี ตอนนั้นเป็นสายสืบจากบ้านแพงเป็นชุดแรกที่ไปหาผมเลย คราวต่อมาผู้กำกับ สภ.
คอม หากนำไปเผยแพร่ต่อกรุณาให้เครดิต สยามโซน.คอม หรือใส่ลิงก์กลับมาที่หน้า เนื้อเพลง ห่างไกลเหลือเกิน ด้วย
เราชอบที่เพลงนี้เล่าเรื่องด้วยการเปรียบเทียบการสะท้อนของดวงอาทิตย์บนพื้นน้ำ เชื่อว่ามีหลายครั้งในความทรงจำที่คุณต้องเคยเผลอมีความสุขชั่วครู่เพียงเพราะการมองแสงระยิบที่ตกกระทบบนริ้ววูบไหวของคลี่นน้ำ ถ้าคุณขับรถส่วนตัวกลับบ้าน แนะนำให้ชะลอความเร็ว ลดกระจกรับสายลมตอนเย็น เพลงนี้จะช่วยสร้างบรรยากาศบางอย่างที่มีแต่คุณเท่านั้นที่รู้
แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญความท้าทาย อากิระก็ปฏิเสธที่จะละทิ้งความหวัง ด้วยความยืดหยุ่นของวัยเยาว์และความกล้าหาญแห่งความเชื่อมั่นของเขา เขาเริ่มต้นการเดินทางแห่งการค้นพบตัวเองที่จะพาเขาไปสู่สุดขอบโลกของเขาและที่ไกลออกไป ระหว่างทาง เขาได้พบกับทั้งพันธมิตรและศัตรู แต่ละคนถือชิ้นส่วนปริศนาที่จะเปิดเผยความจริงเบื้องหลังความลึกลับของไม่มีใครรู้ในท้ายที่สุด จากนักเลงข้างถนนผู้มีหัวใจเป็นทองคำ ไปจนถึงบุคคลลึกลับจากอดีตของเขาที่พร้อมจะจัดการ เขาได้ก่อตั้งพันธมิตรและสร้างสายสัมพันธ์ที่ทนทานต่อการทดสอบของกาลเวลา
จะรอเสมอ เคียงข้างรักเธอนิรันดร์
คิดถึงวันที่เท้าเหยียบทับน้ำค้างบนปลายหญ้า